Patologiczne uzależnienie od gier zaliczamy do uzależnień behawioralnych czynnościowych, które charakteryzują się typowymi objawami, które są związane z notorycznym powtarzaniem tych samych czynności. Częste powtarzanie tych samych czynności wywołuje u osoby uzależnionej euforię, radość i satysfakcję. Uzależnienie od gier, podobnie jak każde inne uzależnienie czynnościowe, zalicza się do zaburzeń nawyków i impulsów popędów.
Obecny stan rzeczy, kiedy większość kasyn przeniosła się w przestrzeń wirtualną, sprzyja zwiększeniu liczby osób, uzależnionych od gier. Wirtualne zakłady oferują atrakcyjne bonusy bez depozytu, które są sprytnym posunięciem marketingowym, by przyciągnąć nowych Klientów, którzy nawet nie uświadamiają sobie, jak groźny może być hazard i jak łatwo jest wpaść w jego sidła.
Patologiczne uzależnienie od gier – przyczyny i objawy
Uzależnienie od gier zgodnie z klasyfikacją ICD-10 (kod F63) zalicza się do zaburzeń nawyków i popędów. Oprócz tego do tej grupy schorzeń należy między innymi piromania, patologiczne kradzieże oraz trichotillomania. Chorzy, u których zdiagnozowano zaburzenie impulsów, nie potrafią kontrolować swoich popędów i raz za razem, wbrew ogromnej chęci zerwania z nałogiem, nie mogą im się oprzeć, gdyż podejmowanie patologicznych czynności wywołuje u nich ulgę, przyjemność, odprężenie.
Uzależnienie od gier to bardzo podstępna i niebezpieczna choroba. Początkowo granie traktujemy jako rozrywkę i jako doskonały sposób na zabicie czasu z możliwością wygrania pieniędzy. Wydaje nam się, że kupienie kilku zdrapek, zagranie w kasynie online czy obstawienie jednego zakładu na pewno nie doprowadzi do uzależnienia. I tu się grubo mylimy, szczególnie jeżeli ma się predyspozycje do uzależnienia od gier. Oto czynniki, które sprzyjają rozwojowi uzależnienia:
- małe stężenie serotoniny i noradrenaliny, choroby związane z niedoborem dopaminy;
- ciągła potrzeba przeżywania mocnych wrażeń oraz napięcia;
- skłonność do innych uzależnień oraz impulsywnych zachowań;
- uzależnienia w rodzinie;
- problemy finansowe;
- nuda;
- niemożność radzenia sobie z emocjami;
- samotność, apatia.
Jak wykazują liczne badania naukowe, osoby niepalące oraz w sposób umiarkowany spożywające napoje, są mniej narażone na uzależnienie. Istotną rolę odgrywa też posiadane wykształcenie oraz pozycja społeczna.
Patologiczne uzależnienie od gier, podobnie jak każde inne uzależnienie, należy do schorzeń nieuleczalnych, choć wczesne rozpoznanie nałogu i podjęcie leczenia, zwiększa szanse na uniknięcie negatywnych konsekwencji z nim związanych, takich, jak chociażby utrata rodziny czy majątku.
Objawy nałogowego grania:
- uprawianie hazardu wysuwa się na pierwszy plan;
- objawy odstawienia: zaburzenia snu oraz łaknienia, bóle głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe;
- unikanie bliskich oraz omijanie imprez rodzinnych;
- zaniedbywanie obowiązków rodzicielskich;
- zaniedbywanie pracy;
- oszustwa, kradzieże;
- huśtawki nastroju, apatia, depresja.
Wyżej opisane niepokojące sygnały powinny skłonić nas do wizyty do psychologa, który na podstawie wywiadu oraz przeprowadzonych testów, potwierdzi czy wykluczy wejście w fazę nałogu.
Leczenie uzależnienia od gier
W leczeniu patologicznego uzależnieniu od gier najczęściej się stosuje leczenie farmakologiczne w połączeniu z terapią psychologiczną. Efekty leczenia zależą przede wszystkim od nastawienia osoby uzależnionej oraz chęci wyjścia z nałogu. Chory powinien uświadamiać sobie istotę swego problemu i przyznać się do niemożności samodzielnego poradzenia sobie z nałogiem. Uświadomienie własnego problemu i zwrócenie się o pomoc do specjalisty to jedyna droga do zerwania z patologicznym uzależnieniem od gier.
Leczenie farmakologiczne polega przede wszystkim na podawaniu selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny, antagonistów receptorów opioidowych oraz stabilizatorów nastroju. Największą skuteczność w leczeniu nałogu wykazują antagoniści opioidowi. Stabilizatory nastroju są skutecznym lekiem na zmniejszenie popędu do grania. Pamiętać jednak warto o tym, że tego typu leki, podobnie jak każde inne farmaceutyki, powodują działania niepożądane, takie jak spadek libido, zaburzenie czynności jelit, nudności itp.
Psychologiczne leczenie uzależnienia od gier polega na wykorzystaniu następujących terapii:
- psychoterapia behawioralna, która polega na oduczeniu się wyuczonych zachowań;
- terapia poznawcza, której głównym zadaniem jest korekta zachowań hazardzisty, trening rozwiązywania problemów i nawrotów;
- terapia poznawczo – behawioralna.
Jeżeli masz w sobie żyłkę gracza, to lepiej zrezygnuj z grania, by nie wpaść w nałóg. Lepiej zapobiegać, niż leczyć.
